درد دل با خودم

بودن تو برای زندگی من واجبه؛ موندنت و داشتنت به همه چی می ارزه، تو برای من روشنایی توی تاریکی هستی، امید وسط همه ی ناامیدی هایی، وقتی تو مشکلاتم دارم دست و پامیزنم یادم میاد تو رو دارم، آروم میشم. تو انتخابم نیستی بلکه سرنوشتمی، انگیزه ای برای زندگی کردن توی این دنیای سخت.

این جمله ی دکتر هلاکویی واقعا جایی فکر داره که میگه: هرگز برای داشتن کسی سماجت نکن. پرنده ای که سهم تو نباشد برایش قفس هم بسازی می رود. پس برای آدمایی که حاضر نیستن برای تو از یه گودال بپرن، از یه اقیانوس عبور نکن! ولی من سماجت نمیکنم بخاطر خودت و بخاطر آرامشت و همیشه منتظرت هستم.

وقتی توقعت از آدمای اطراف بالا بره، اونی که نابود میشه تویی! اونی که با کوچکترین حرکت به هم میریزه تویی، فرقی نداره، نزدیک و صمیمی یا غریبه و دور، هیچکس تو این دنیا اونجور رفتار نمیکنه که تو بخوای، پس توقعت از آدمها رو بزار کنار، اونوقت میبینی دنیا برات شیرین میشه،زندگی راحت میشه