دنیا جونم خیلی وقته باهات حرف نزدم. ولی همیشه و هر لحظه حست میکنم. لحظه های بی قراریم در سکوتی سنگین می گذرد، سنگین تر از بهت آسمان به وقت ترک ابرهای پر باران، یا خاموشی ستاره ها به وقت حکومت خورشید. دنیای نازنینم، چشمانت مرا نگاه میکند و من و این چشم ها چه روزها و شب ها با هم حرف زدیم، خندیدیم، چای نوشیدیم، به خواب رفتیم، بیدار شدیم، و زندگی کردیم. چه خوب که کسی نمی تواند این نگاه را از من بگیرد. نیستی اما رویای بودنت هر روز در من جوانه میزند. شاخ و برگ ها خیالت بزرگ می شوند. و منتظرت می مانم تا که شکوفه دهد.
بیستم تیر ماه مبارک تولد قشنگترین زیبای زندگی ام.
برچسب : نویسنده : ehsan2nya بازدید : 116