زندگی دوباره

سلام عشقم چه روز قشنگی ،تو عاشورا تو رو از امام حسین خواستم. خدا رو شکر که امروز صداتو شنیدم. و این انتظار لعنتی به پایان رسید. دلم پوسیده بود فقط انتظار شنیدن صدات بود که نگهم داشته بود. خیلی خوشحالم دنیام. چشام پر اشکه. اشک شوق. اشک خوشحالی. و اینک فصلی در راه است با اشکهایی که بر گونه هایم سرازیر شده اند و میدانم که عشق راز این اشک هاست.

دنیای مهربونم صدات پر از مهربونی بود. منو ببخش بابت این که نتونستم کنارت باشم. شاید از خودخواهیم بود. واقعا اینجا میومدم بغض میکردم. ببخش که نتونستم بغضمو مخفی کنم و برات بنویسم. منو با همه بدی هام ببخش. ولی خدا میدونه هیچ وقت فراموشت نکردم. باز کن پنجره را... و مرا با خود ببر. باز کن پنجره را که دگر بار صبح دمید. و امروز صبح من اغاز شد. 

هر چی فکر میکنم هیچ واژه ای برای بیان خوشحالیم پیدا نمیکنم. خوش امدی زندگی.‌
دهم مهرماه نود وشش