امید من

سلام دنیام هر صبح طلوع دوباره‌ خوشبختی و امید دیگری است. بگشای دلت را به مهربانی، و عشق را در قلبت مهمان کن. بی شک شکوفه های خوشبختی در زندگی ات گل خواهند کرد. من تا ابد در امواج خروشان مهربانی و مرامت، دست و پا میزنم احساسِ آسمانی ات  زورق نجاتم می شوند و من باز هم در زلال احساست غوطه ورم تا دستان امید بر ساحل نگاهم بنشیند. تمام امید من زودتر خوب شو که من تاب و تحملم کم است.