قرنطینه

روزگار سالهاست ما را قرنطینه تمام عالم کرده، به عشق تو، برای بوسیدن روی ماهت، روزشماری می کنیم. کاش قرنطینه تو هم همین روزها تمام شود، در بهاری به همین زودی. و بهار بیاید، با عطر سنبل، خنده و شادی تو، دیدار ها تازه شود با تو، و امید در زندگی هامان جان تازه ای گیرد.

سلامم را نمی دهی پاسخ؟ چرا آخه؟